Dla odmiany napiszę o depresji, ponieważ informacje te są również ważne w przypadku radzenia sobie w nieszczęśliwym zakochaniu. Następne odcinki wkrótce.
Gdyby nie depresja znanych osób, to zapewne o niej nie byłoby głośno. Mało kto jednak mówi, że biologiczne pokłady depresji uwidaczniają się w tym samym układzie, co nasz mechanizm walcz-uciekaj, czyli w układzie limbicznym. Z tego względu zachorowania na depresję rosną w lawinowym tempie, ponieważ jest to związane ze stresem i postępem cywilizacyjnym. Nie ma co ukrywać, ze osoby np. występujące na scenie są poddani pod działanie ogromnego stresu, krytyki itp.
Czy zatem dziwne, ze artyści lub aktorzy mogą mieć też depresję?
Często nawet w miarę rozgarnięte osoby myślą, że jak ktoś fizycznie się napracuje, albo jak musi zadbać o swój byt, to i na depresje nie zachoruje, ponieważ nie może sobie na nią pozwolić. Może to częściowa prawda ? Ale niestety, znam osoby, które nie mogą sobie na nią pozwolić, a chorują. Rożnica faktycznie jest tylko taka, ze nie mogą sobie pozwolić na zaleganie w łóżku. Muszą się zwlec, aby kupić sobie jedzenie. Są osoby, gdzie bliscy się o to zatroszczą i Ci mogą się " wylegiwać" Oczywiście samo natężenie i przebieg depresji jest różny.
Jakby nie było, obecnie naukowcy i lekarze mówią, że na depresje może zachorować każdy, bez względu na zawód, wiek, płeć, stan posiadania. Zatem można się jej bać, jak raka. Firmom farmaceutycznym to na rękę. Mogą zacierać ręce, że zarobią. Z drugiej strony, na każdą chorobę, każdy z nas może zachorować, a wiec po co oceniać innych przez pryzmat tego, na co chorują? Możemy co najwyżej okazać współczucie lub być zupełnie obojętnymi.
Nauka wskazuje , że depresję na poziomie biologicznym, molekularnym wywołują zaburzenia funkcjonowania przekaźników synaptycznych, głównie serotoniny i noradrenaliny.
Znowu te hormony. Tylko kto lub co kieruje hormonami?
Wiadomo, że ciężko przeprowadzić badania poza zmysłowe, czyli trudno uchwycić poza biologiczne przyczyny. Tym zajmuje się paranauka. To jak np. z muzyką. Słyszymy ją, ale jak naukowo udowodnić głuchemu że ona jest, albo jaka ona jest. Co prawda może odczuć ją za pomocą wibracji, ale jednak musi ją jakoś odczuć. Nauka zatem zajmuje się głównie materią i tym co może zmierzyć, zbadać, posmakować, dotknąć. Gdyby głuchy się upierał, ze tylko prawdą obiektywną jest to, co widzi, to byłby jednak w błędzie.
Poniżej zestawienie na podstawie ksiazki " Zadbaj o mózg" autorstwa Daniel G. Amen. Dzięki temu mozna sobie lepiej wyobrazić, jak to wygląda od strony biologicznej.
Głębokie struktury układu limbicznego ( ośrodek nastroju i więzi międzyludzkich)
funkcje układu limbicznego:
-kontrola nastroju
-przechowywanie wspomnień obarczonych ładunkiem emocjonalnym
-modulacja motywacji
-ustalanie nastawienia emocjonalnego
-regulacja cyklu apetyt/ sen
-kształtowanie więzi międzyludzkich ( emocje)
-zmysł węchu
-libido
-reakcja typu" walka- ucieczka"
problemy związane z nadmierną aktywnością układu limbicznego:
-depresja, smutek
-skupianie się na negatywnych aspektach, drażliwość
-obniżenie motywacji i energii
-negatywne nastawienie, skłonność do obwiniania się, poczucie winy
-zaburzenia snu i apetytu
-wycofanie się z więzi społecznych, izolacja
-obniżone poczucie własnej wartości
-osłabione libido
-poczucie beznadziejności
-spadek zainteresowania zwykłymi rozrywkami
-poczucie bezwartościowości lub bezradności
-poczucie niezadowolenia lub znudzenia
-okresy płaczu
...............................................
Czyli można by rzec - dusza odczuwa depresję w ciele, w myślach, w uczuciach, w działaniu. Przy czym należy pamiętać, ze emocje mają wpływ na produkcję mysli,a myśli mają wpływ na określone emocje i uczucia.
Jak równoważyć nadmiernie pobudzony układ limbiczny?
1. Zwiększenie aktywności kory przedczolowej lewej półkuli mózgu ( wspomaga łączność z układem limbicznym)
2. Ćwiczenia z wykorzystaniem sprzężenia zwrotnego.
3. Intensywne ćwiczenia aerobowe
4. Poradnictwo
5. Strategie poznawczo-behawioralne pozwalające radzić sobie z negatywnymi myślami.
6. Zrównoważona dieta i inne metody działające na ciało.
7. Preparaty uzupełniające : DL-fenyloanalina, SAMe, L-tyrozyna
W głębszych przypadkach stosowanie leków.
Leki stosowane z zaburzeniach kładu limbicznego: bupropion, wenlafaksyna,dezypramina, imipramina, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (jeśli wspolistnieje jaskra zamkniętego kąta przesączania, leki przeciwdrgawkowe w przypadku ogniskowego wzmożenia aktywności lub cyklicznych zmian nastroju.
Oczywiście leków nie należy brać samodzielnie, tylko pod ścisłą kontrolą lekarza.
Od siebie moge dodać, ze gdy badaja mózg osoby z depresją, to stwierdzaja, ze jest nadaktywność układu limbicznego. Tymczasem przyczyny depresji nie są znane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz