Depresja brzmi groźnie, ale ważne , ze mija .

Depresje może wywołać - poczucie  żalu, strata bliskiej osoby, przewlekły stres, uraz mózgu, udar mózgu, ekspozycja na substancje toksyczne, nadużywanie substancji psychoaktywnych, niedoczynność tarczycy, przebyte zapalenie płuc lub zawal serca, niedokrwistość, leczenie przeciwnowotworowe, schorzenia  wątroby, schorzenia nerek, nowotwór trzustki.

Depresje może spowodować obniżona aktywność mózgu albo uogólniona, nadmierna aktywność.

Może  ją wywołać nadmierna aktywność przedniej części zakrętu obręczy ( rodzaj depresji cechującej się skłonnością do zmartwień)  oraz nasilona aktywność głębokich struktur układu limbicznego - rodzaj depresji ze smutkiem poczuciem beznadziejności  albo kombinacja tych zaburzeń łącznie z innymi problemami.

Zaburzenia lękowe i depresyjne są kombinacją szeregu nakładających się  na siebie zaburzeń- dlatego występuje duża trudność w  aspekcie utrafienia leków w indywidualnych sprawach.  Każda osoba wymaga indywidualnego podejścia terapeutycznego.  Autor książki „ Zadbaj o mózg” D.Amen  krytykuje uproszczone podejście diagnostyczne na podstawie DSM, które zaburzenia opisuje jako jednorodne, a tymczasem  te kryteria  nie wychwytują złożoności problemu. Bardzo odpowiada mi podejście autora ponieważ wielokrotnie  nie można postawić  jednoznacznej diagnozy w oparciu o kryteria DSM.  Psychika i umysł człowieka   jest bardzo skomplikowany i ciężko go  poszufladkować w odpowiednie przegródki. Kryteria i diagnozy są bardziej potrzebne dla ustalenia leków. Jednak dobór farmakologiczny czasami odbywa się na zasadzie prób i błędów, co dla mózgu  nie  jest wesołe. Poza tym nie wiadomo czy mózg i umysł  to to samo. Dobre są też  odpowiednie suplementy.  Uważam, ze najgorszy jest stan kiedy następuje uzależnienie od leków i wierzy się tylko w lek, który nie zawsze pomaga a zapomina się o sile swojego umysłu i o tym, ze organizm dąży do zdrowia. Procesy myślowe mają kolosalny wpływ na procesy zdrowienia i wychodzenia w depresji.  Wyjście   z depresji  to jak  przejście przez tunel ze strachami na przepiękną  łąkę.

Zwiększona aktywność układu limbicznego ( ośrodki snu i apetytu) może wynikać z niedoboru neuroprzekaźników noradrenaliny, dopaminy lub serotoniny.

objawy depresji - trudności z koncentracją w pracy, wieczne zmęczenie , zaburzenia snu, znaczne osłabienie popędu  seksualnego, wybuchy płaczu, spadek zainteresowania spędzaniem czasu   z rodziną, , myśli samobójcze,

Bardzo mało osób zgłasza się z depresją czy w ogóle poszukuje pomocy.

lista objawów które związane są z depresja :

1.smutny, melancholijny nastrój  lub bardzo ponury.

2.obniżona energia, częste zmęczenie

3.niemożność odczuwania przyjemności podczas zazwyczaj przyjemnych zajęć

4. drażliwość

5. słaba koncentracja, łatwe rozpraszanie się, osłabiona pamięć

6. myśli samobójcze, poczucie bezsensu

7. poczucie beznadziejności, winy, bezwartościowości, bezsilności

8. zmiany   w zakresie wzorca snu -  albo bezsenność, budzenie się, albo nadmierna senność

9. znaczny spadek apetytu albo jego wzrost

10. wycofanie się z relacji społecznych

11. obniżone poczucie własnej wartości

Warto zwrócić uwagę na swoich bliskich bo czasami to nie lenistwo sprawia, ze człowiek się zmienia, ze nic mu się nie chce. Zawsze trzeba  się zainteresować człowiekiem, który zaczyna unikać kontaktu  i „ chowa” się w sobie.

Takie słowa, jak weź się w  garść albo musisz sobie sam poradzić  są w istocie znęcaniem  się nad osobą, która cierpi.  Gdyby mogła to wzięłaby się w garść.

Osobie z depresją niezbędna jest pomoc. Specjalista może dostosować taki rodzaj terapii, aby był jak najbardziej skuteczny.  Sama relacja terapeutyczna jest już w jakimś sensie uzdrawiająca  ponieważ  osoba z depresją czuje się  wtedy rozumiana.  Przecież pragnieniem każdego człowieka jest poczucie bycia zrozumianym, jak tez    byciem  szczerym z samym sobą  oraz w relacjach.