Ostatnio jeden z lekarzy psychiatrów na wykładzie, w którym uczestniczyłam, powiedział tak- z benzodiazepinami jest tak, jakby dawać tabletkę na ból zęba. Ona nie leczy zęba. Leki z tej grupy powodują szybkie uzależnienie. Aby nie doszło do uzależnienia, powinno się je stosować tylko 3 tygodnie i to łącznie z odstawieniem.
Najśmieszniejsze a właściwie najtragiczniejsze jest to, że leki BDZ są przypisywane na zaburzenia lękowe, na obniżenie napięcia, na poprawę snu a w efekcie, w skutkach ubocznych powodują to, na co są zapisywane, czyli — lęki, napięcie i trudności ze spaniem itp. Dlatego ich dawki są zwiększane. Błędne kolo.
Co ciekawe — skutki uboczne można już zacząć odczuwać podczas brania tych leków. Występuje też coś takiego jak "zjawisko odbicia polegające na tym, że po odstawieniu leku objawy, które on zmniejszał, nierzadko wracają z nasileniem o wiele większym niż przed farmakoterapią. Zjawisko to szczególnie utrudnia odstawienie benzodiazepin" Nawet nie trzeba odstawiać, aby odczuwać takie skutki. Wszystko zależy też od indywidualnych skłonności.
Znam parę osób, które brały długo benzodiazepiny i cierpiały bardzo a poprawy samopoczucia nie miały a wręcz przeciwnie Tylko dwie osoby zdecydowały się rozpocząć walkę z uzależnieniem od BDZ.
Należy pamiętać, aby samemu nie odstawiać tych leków, tylko zrobić to z pomocą lekarza. Natomiast, aby poradzić sobie z problemami, terapia i zmiana jest konieczna. To znaczy, że aby zebrać owoce lepszego samopoczucia, to należy najpierw zasiać i uprawiać ogródek. Sięganie po pigułki bez pracy nad sobą może szkodzić bardziej, niż się tego spodziewamy.
Wiem, że porządni psychiatrzy nie leczą benzodiazepinami, a jeżeli już, to informują pacjentów o zagrożeniu i stosują je krótko.
Najbardziej popularne to relanium, klonazepan, lorafen, zomiren, xanaks, signopam,
Odsyłam do Wikipedii, można zapoznać się z nazwami leków — Tutaj klik i tutaj więcej na ten temat.
zdjęcie pochodzi ze strony ttps://kefir2010.wordpress.com
